Muzikale contrasten tussen de klassieke Mozart, Beethoven en Prokofiev

Isobel Warmelink – viool & Robert Poortinga – piano

'Muzikale contrasten tussen Mozart, Beethoven en Prokofiev'

Programma:

• Wolfgang Amadeus Mozart — sonate voor viool en piano KV 301
• Ludwig van Beethoven – viool sonate no. 7 in C mineur op.30 no.2
• Sergei Prokofiev – viool sonate no. 1 op.80

Mozart raakte geïnspireerd door de duetten van de Duitse componist Joseph Schuster en schreef de sonate KV 301. Het stuk bestaat slechts uit twee delen. Het eerste deel begint met de viool die de hoofdmelodie speelt, terwijl de piano begeleidt. Een korte brug van vier maten zorgt voor contrast en brengt ons terug naar het pianospel, dat de hoofdmelodie speelt terwijl de viool precies hetzelfde speelt als de rechterhand van de piano.

Beethoven’s zevende sonate is een van zijn meest geliefde werken. De sonate heeft vier delen en is in een mineur toonsoort (C-mineur), vaak door Beethoven gebruikt voor dramatische werken. Het eerste deel toont een gelijkwaardige interactie tussen viool en piano, wat een nieuw kenmerk was in Beethoven’s stijl. Het tweede deel contrasteert met de dramatische opening. Een vloeiende legato-melodie wordt afgewisseld met staccato noten. Het derde deel is een levendig scherzo, dansend van aard, met een melodieus trio. Het leidt naar het vierde deel, dat terugkeert naar de dramatische sfeer van het eerste deel. Beide instrumenten wisselen thema’s uit waardoor ze muzikaal erg zijn verweven.

De eerste vioolsonate van Prokofiev, op.80, is een van zijn meest intense en emotionele werken, geschreven tussen 1938 en 1946. De sonate, in een donkere en dramatische f-mineur toonsoort, weerspiegelt de turbulente periode waarin het werd gecomponeerd, met invloeden van de Tweede Wereldoorlog waar het beleg van St.Petersburg een grote invloed had. Het werk heeft vier delen en combineert Prokofiev’s kenmerkende moderne stijl met een diepe, sombere emotie.